Bakhita

Is in de kathedraal van El Obeid in Soedan, die is het schilderij van de Canossian nun BAKHITA-zus lucky. Geboren moslim, kind ontvoerd en verkocht slaven door sommige slavenhandelaars via een spervuur en voorzienigheid gebeurtenissen hadden om in te voeren van de katholieke kerk, om te worden van een non, om te sterven.

Zalig verklaard door paus Johannes Paulus II in St. Peter op 17 mei 1992.

Soedanese christenen vandaag die nog steeds het slachtoffer van vervolging en dood roepen haar als hun beschermer in de hemel.

Deze slaaf uit Soedan heeft doorgemaakt onnoemelijke lijden van slavernij naar menselijke vrijheid en geloof, om hun leven aan God te wijden in het Instituut van de dochters van liefde opgericht door Matilda van Canossa. Hij stierf in Schio, Vicenza op 1947.

Wij konden sommige gegevens verzamelen met name op het karakter ook door vader Amorth, die ons hoe hij in zijn Emilia vertelt, bevond zich met alle jongens van de parochie te horen van de dezelfde stem van Josephine Bakhita jongen de gebeurtenissen ervaren door de Heilige in de kindertijd en vervolgens in andere passages van het leven in dienst van de Italiaanse Consul en vervolgens in Italië en tot slot in de congregatie. Wat verleid de jonge Amorth was de vrolijkheid en de uitbundigheid van het teken, dan betrokken bij reizen Gemeenschappen en parochies om te praten over Jezus en hoe kunnen we de liefde van Jezus zelfs vanuit een andere godsdienst wanneer u op zoek bent naar echt de waarheid met moed en nederigheid. Hebben ingevoerd van het katholieke geloof in feite, uitgelegd Bakhita betekent dat de naam van hem die “Ik al hield en voelde in me zelfs zonder het te weten”.

Ontvoerd naar de genegenheid van ouders en van het dorp, toen hij onkruid in een nabijgelegen gebied gegraven. Het enkelvoud is dit feit: kruiden uitgeroeid bijna wraak en”trok het goed gras” omdat u Sleep naar de modder van abbadono en van verlatenheid kan het regenereren van het gebied. …

Ironisch genoeg gaf zijn overweldigers haar de naam BAKHITA betekenis – Geluk:

Het is verkocht en doorverkocht meerdere keren, kent het fysieke en morele leed gerelateerde tot het totale verlies van vrijheid; Het is ook onderworpen aan de tatoeage bijna tot de dood. Door de Italiaanse Consul op de markt in Khartoem is gekocht en is verbaasd dat ze niet meer de zweep gebruiken, maar ze houdt. In de vreugde van de nieuwe omgeving maar de neerslachtigheid voor eeuwig zijn gezin van oorsprong hebben verloren.

Italië is in de trawanten van Consul Callisto Legnani en zijn vriend Augusto Michieli. In Genua, gedrukt door de eisen van de vrouw van de Michieli Consul geeft hen Bakhita en met hen overeenstemming Zianigo waar de slaaf wordt bevrijd uit de nanny naar kleine Mimmina.

Zelfs wanneer de familie Michieli wordt verplaatst de rode zee Bakhita verblijf met Karen bij de zusters van de Canossian van het Instituut van de Doopleerlingen in Venetië. Niet verrassend het initiatief om te blijven afgezien van enkele “Verlichte Castro.

Bakhita hier vereist doopsel en wordt geplaatst op januari 9 GIUSEPPINA.il naam 1890.Al terugkeer van Mrs. Michieli van de rode zee te volgen haar op de reis is alleen meer Mimmina omdat Josephine besloten te geven zichzelf suorae aan een God die u zo veel en grote gaf dienen bewijs van zijn liefde.

Vijftig jaar lang bleef hij nederig en eenvoudige taken aangeboden met vrijgevigheid en heldhaftige deugden;

De zusters de schatting veel voor zijn vriendelijkheid en liefdadigheid. Na een lange en pijnlijke ziekte en ouderdom keerde terug naar zijn “PARON”

Denk aan de woorden die gepaard gaan met de tekst die vormt het decor voor deze notities door het Canossian Instituut van Verona die in momenten van pijn smeekte de verpleegkundige die haar dìcendo bijgestaan: ” Ik verspreid uw kettingen”!

Maar het was Mary te bevrijden van haar en haar laatste woorden waren:” ONZE LIEVE VROUW! ONZE LIEVE VROUW!”

Zijn reputatie van heiligheid heeft zich nu verspreid naar alle continenten.

De genaden die hij van de heer krijgt zijn verrassende en verbazingwekkende.