Hiëronymus Emiliani

Girolamo, kunnen we putten uit het boek van Carlo Pellegrini (1982), beleefde op een absoluut wonderbaarlijke manier de tussenkomst van Maria in zijn leven.
Volgens de woorden die kunnen worden gelezen op de grafsteen van de kerk van Treviso op 27/9/1511 verliet de heilige zijn ketenen van gevangenis waaruit de Madonna hem zelf had bevrijd in het fort, in de kelder waarvan hij in boeien zat, op een oogverblindende manier aan hem verschenen, moederlijk tot hem sprekend, hem bevrijdend, hem uiteindelijk ondersteunend en hem ook begeleidend door het veld van vijanden om hem niet alleen zijn fysieke persoon te laten voelen, maar vooral zijn geest, het hart, de wil die eindelijk bevrijdt en hem geleidelijk de vader maakt van de meest verlaten kinderen en wezen; het verzamelen van een immense schare discipelen en broeders om hem heen.